சளி, இருமல், காய்ச்சல், வலிப்பு போன்றவற்றை புரிந்துகொள்ளுங்கள்!

 

« மிகக்குளிர்ச்சியான இடத்திலிருந்து வெப்பமான இடத்திற்கோ அல்லது வெப்பத்திலிருந்து குளிர்ச்சியான இடத்திற்கோ நாம் மாறும் போது உடலின் தகவமைப்புத்திறன் வேலை செய்கிறது. உடலில் உள்ள வெப்பத்தை வெளிச்சூழலிற்குத் தகுந்தவாறு மாற்றிக் கொள்ளும்போது, எஞ்சிய வெப்பம் அல்லது குளிர்ச்சி கழிவாக மாறுகிறது. இது சளியால் சூழப்படுகிறது. இவ்வாறு மாறுபட்ட சூழல்களோடு ஒத்துப்போக முடியாத உடலில் சளி உருவாகிறது. இது சளிக்கான முதற் காரணமாகும்.

«  அடுத்தது – உணவு. பசியில்லாத போது நாம் உணவை உட்கொள்ளும்போதும் சளி உருவாகிறது.

« உடலில் எப்போதெல்லாம் தேவையற்றவை உள்ளே போகிறதோ, அப்போதெல்லாம் கழிவாக அவற்றை வெளியேற்ற சளி உருவாகிறது.

 

சளி எப்படி நுரையீரலில் தேங்கியது?

M நுரையீரலுக்கு நேரடியான பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் புகைப் பழக்கம், இயற்கைக் காற்றோட்டம் இல்லாத இடத்தில் வசிப்பது, ரசாயனக் கொசுவிரட்டிகளை பயன்படுத்துவது அதன் இயக்கக் குறைவிற்கு காரணமாகலாம்.

M உடல் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத குளிர் தன்மையில் சாப்பிட்ட உணவால் நுரையீரல் பலவீனமடையலாம்.

M  நம்மால் எளிதில் செரிக்கவே முடியாத கடினப் பொருளான பாலை அதிக அளவில் பயன்படுத்துவதால் நுரையீரலின் சக்தி குறையலாம்.

M அன்றாடம் வெளியேற்றப்படாத மலக்குடல் கழிவுகள் நுரையீரலின் பணியை பாதிக்கலாம்.

M பசியற்றிருக்கும் போது உண்ணும் உணவு காற்றுக் கழிவாக மாற்றப்பட்டு, நுரையீரலை வந்தடையலாம்.

... இப்படி காரணங்களை அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். ஆனால் அடிப்படை ஒன்று தான். நம் இயற்கை விதி மீறிய செயல்களால் நுரையீரல் பாதிப்படைந்து தன் தலையாய கடமையான கழிவுகளை வெளியேற்ற முடியாமல் திணறுகிறது. இந்நிலையில் போதிய எதிர்ப்பு சக்தி உடலிற்கு கிடைக்கும்போது அது தன் வேலைக்குத் திரும்புகிறது.

ü காய்ச்சப்படாத தூய தண்ணிரை அருந்தும் போது

ü பிடித்தமான பழங்களை உண்ணும் போது

ü துய்மையான நீரான மழையில் முழுவதுமாக நனையும் போது

... உடல் பூரண எதிர்ப்பு சக்தியைப் பெறுகிறது.

எங்கெல்லாம் கழிவுத் தேக்கம் உள்ளதோ அதை நீக்க முயல்கிறது.

இப்படி எதிர்ப்பு சக்தி வலுவடையும் போது, நுரையீரல் தன் சளிக் கழிவை வெளியேற்ற முயலும்.

சிறு குழந்தைகளாக இருந்தால் நுரையீரலின் சளி வாந்தி மூலமாகவும், மலம் மூலமாகவும் சிறிது சிறிதாக வெளியேறும். சளியின் அளவு அதிகமென்றால், இருமலைத் தோற்றுவித்து அதன் மூலம் வெளியேறும்.

பெரியவர்களுக்கு வாந்தி மூலமும், மலம் மூலமும் சளி வெளியேறுவது குறைவு. எனவே தான் இருமல் மூலம் வெளியேற்றுகிறது உடல்.

 

நுரையீரலில் தேங்கிய சளி உள்ளேயே இருப்பது நல்லதா? அல்லது வெளியேற்றப்படுவது நல்லதா?

கழிவுகள் வெளியேற்றப்பட வேண்டியவை. அவை உடலிலேயே தங்க நேரிட்டால் ஒவ்வொரு உறுப்பையும், அதன் இயக்கத்தையும் பாதிக்கும்.

நாம் ஒன்றும் செய்யாமலிருந்தால், சளி தானாகவே இருமல் மூலம் வெளியேறி விடும். பின்பு இருமல் குறைந்து நுரையீரல் தன்னிலைக்குத் திரும்பும்.

ஆனால் நாம் சும்மா இருப்பதில்லை! ரசாயன மருந்துகளைக் கொண்டு இருமலை அடக்குகிறோம்.

என்ன செய்கின்றன இந்த மருந்துகள்?

நுரையீரலில் திரவ வடிவில் வெளியேறத் தயாராக இருக்கும் சளியை இந்த ரசாயன மருந்துகள் வெப்பத்தை ஏற்படுத்தி உலரச் செய்கிறது. திரவ வடிவச் சளி இப்போது காய்ந்து விடுவதால் இருமல் வறட்டு இருமலாக மாறுகிறது.

“சளி நின்றுவிட்டது” என்று நாம் மகிழ்ச்சியடைகிறோம். தொடர்ந்து வெப்பத்தை ஏற்படுத்தும் மருந்துகளால் காய்ந்த சளி துகள்களாக (Powder) பொடியாக்கப்பட்டு நுரையீரலின் நுண் துளைகளில் படிய வைக்கப்படுகிறது.

சளி தற்காலிகமாக உருவ மாற்றம் அடைந்து விடுவதால் ஒன்றிரண்டு நாட்களில் இருமல் முற்றிலும் நின்று போய் விடுகிறது.

இது தான் நாம் மேற்கொள்ளும் சிகிச்சையின் விளைவு.

அப்படியானால், காய்ந்து, உறைந்து போன சளி என்னவாகும்?

பத்திரமாக உடலிலியே தங்கியிருக்கும்.

எப்போது வரை?

எதிர்ப்பு சக்தி கிடைக்கும் வரை.

நாம் சளிக்காகச் சாப்பிட்ட ரசாயன மருந்துகளை உடல் முதலில் வெளியேற்றி எஞ்சிய நச்சுக்களை கல்லீரலின் துணை கொண்டு சேமிக்கிறது.

படிப்படியாக இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பும் உடல், நல்ல உணவு, நல்ல நீர், சக்தியுள்ள பழங்கள் போன்றவற்றிலிருந்து ஆற்றலை உள்வாங்கி மீண்டும் எதிர்ப்பு சக்தியைத் தயார் செய்கிறது.

இப்படி எதிர்ப்பு சக்தி தயாராவதற்கு ஒரு வாரம் முதல் பல ஆண்டுகள் வரை கூட ஆகலாம். மீண்டும் கழிவு வெளியேற்றப் பணி துவங்குகிறது. முன்பாவது, சளியை வெளியேற்றும் வேலை மட்டும் தான் இருந்தது. இப்போதோ நுரையீரலின் நுண்துளைகளில் அடைத்துக் கொண்டுள்ள உலர்ந்த துகள்களை ஈரப்படுத்தி பின்பு சளியாக மாற்றி வெளியேற்ற வேண்டியிருக்கிறது.

இப்போதுதான் இருமலோடு நெஞ்சு எரிச்சல், சளியோடு ரத்தத்துகள் வருதல் போன்றவை ஏற்படும். ரசாயனத்திற்கு பின்பான இந்தக் கழிவு வெளியேற்றம் முன்பை விட கடுமையானதாகவும் பலமானதாகவும் இருக்கும்.

இப்போது நாம் புதிதாக சளிப்பிடித்துக் கொண்டதாகக் கூறுகிறோம். மழையில் நனைவதாலோ பழங்கள் சாப்பிடுவதாலோ அல்லது காய்ச்சாத நல்ல நீர் குடிப்பதாலோ சளி பிடிப்பதில்லை. ஏற்கனவே நம் முயற்சியால் உடலில் அடைத்து வைக்கப்பட்ட அதே சளி மீண்டும் வெளியேறுகிறது என்பதை நாம் உணர்வதில்லை.

இப்போதும் இருமலை நிறுத்த எல்லா வழிமுறைகளையும் பின்பற்றுகிறோம். மருந்துகளால் சளியை காய்ந்த துகள்களாக்கி நுரையீரலில் மீண்டும் சேமித்து வைக்கிறோம்.

இதே நிலை தொடரும் போது குழந்தைகளுக்கு முதல்நிலை சளி (Primary Complex) ஏற்படுகிறது. பெரியவர்களுக்கு காச நோய் (Tuberculosis), ஆஸ்துமா (Asthma), ஈசினோபிலியா (Eosinophilia), போன்ற இரண்டாம் கட்ட முற்றிய நோய்களாக மாறிவிடுகிறது.

தும்மலை அடக்குவோமானால் சைனஸ் உருவாகிறது. நிரந்தரத் தலைவலி, காரணமற்ற மைக்ரேன் தலைவலி, ஒற்றைத் தலைவலி என அனைத்தும் ஒவ்வொன்றாய் ஏற்படுகிறது.

இன்னும் அடுத்தடுத்த நிலைகளில் தோல் வழியாக செதில்படை நோய் (Eczema), செதில் உதிர்தல் (Psoriasis), படர்தாமரை (Ringworm) போன்ற வெளிப்பாடுகளும் நிகழ ஆரம்பிக்கும்.

இவை அனைத்துமே எதிலிருந்து தோன்றியது?

µ இயற்கை விதி மீறல்

µ உறுப்புக்களின் இயக்க குறைவு

µ கழிவுகளின் தேக்கம்

µ மருந்துகளால் கழிவுகளை அடைத்து வைத்தல்

µ ரசாயனங்களால் கழிவுகளை உருமாற்றுதல்

... போன்ற தொடர் நிகழ்ச்சிகளின் மூலம் நமக்கு நாமே நோய்களை சம்பாதித்துக் கொள்கிறோம்!

உடலிற்கு ஒவ்வாத அதிக வெப்பம், அதிக குளிர்ச்சி, தூசி போன்றவை நம் உடலிற்குள் புக முயலும் போது நம் மூக்கு அதை எதிர்க்கிறது. யாருக்கெல்லாம் சைனஸ் இருக்கிறது? என்று கேட்டால் ஒன்றிரண்டு பேர் தங்களுக்கு இருப்பதாகக் கூறுவார்கள். ஆனால், உண்மையில் சைனஸ் நம் எல்லோருக்குமே இருக்கிறது. சைனஸ் என்பது மூக்கின் அடிப்பகுதியில் அமைந்துள்ள மெல்லிய சவ்வின் பெயர்.

இந்த சைனஸ் சவ்வு நம்முடைய புறச்சூழலில் இருந்து உடலில் புக முயற்சிப்பவற்றை தடுக்கிறது. உடலின் உள் வெப்பநிலைக்குத் தகுந்த மாற்றத்தைச் செய்த பிறகே உள்ளே அனுமதிக்கிறது. உதாரணமாக, தூசி அதிகமாக இருக்கும் இடத்திற்குள் நாம் செல்லும் போது அவை நம் மூக்கினுள் செல்கின்றன. அப்போது இந்த தூசியை எதிர்க்கும் வேலையை சைனஸ் செய்கிறது. நம் எதிர்ப்பு சக்தி போதுமான அளவு இருந்தால், தூசியை எதிர்ப்பதற்காக நம் மூக்கு தும்மலை வெளிப்படுத்துகிறது. இப்படி வருகிற தும்மல் உடலுக்கு ஊறு விளைவிக்கும் தூசியை தடுக்கிறது. உடலுக்கு நன்மை புரிகிறது.

எதிர்ப்பு சக்தி நம் உடலில் குறைவாக இருக்கும் போது, இப்படி உள்ளே வருகிற தூசியை உடனடியாக சைனஸ் எதிர்க்காது. அதற்குப் பதிலாக தூசியை ஈர்த்து தன் சவ்வுப்பகுதியில் ஒட்ட வைத்துக் கொள்ளும். எப்போது எதிர்ப்பு சக்தி சரியான அளவிற்கு வருகிறதோ அப்போது சைனஸில் ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும் தூசியை வெளியேற்ற முயலும். இப்போதும் தும்மல் வரும். முதலில் வந்த தும்மல் தூசி இருக்கும் இடத்திலேயே வெளிப்படும். எதிர்ப்பு சக்தி குறைந்த நிலையில் தூசி மூக்கிற்குள் போய் சில நாட்கள் கழித்துக் கூட தும்மல் வரலாம். எப்போது தும்மல் வந்தாலும் அது உடலிற்கு கேடு விளைவிக்கும் தூசியை வெளியேற்றும் முயற்சிதான் என்பதை மறந்து விடக்கூடாது.

இங்கு தூசி என்பது உதாரணம் தான். இதற்குப் பதிலாக உடலுக்கு ஊறு விளைவிக்கும் கண்ணிற்குத் தெரியாத குளிர்ச்சி, வெப்பம் என எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம். எப்போதெல்லாம் தும்மல் வருகிறதோ, அப்போதெல்லாம் உடலில் இருந்து கழிவு வெளியேறுகிறது என்பது பொருள். தும்மலைப் பார்த்து நாம் பயப்பட வேண்டியதில்லை. உடலிற்கு கேடு விளைவிக்கும் ஒரு பொருள் மூக்கின் வழியாக உடலிற்குள் நுழைந்தால் அதனை தடுக்கும், வெளியேற்றும் முயற்சிதான் தும்மல். இதில் தும்மல் என்பது நோயல்ல.

தும்மல் நோய் இல்லை என்று புரிந்து கொள்வதற்கான இன்னொரு உதாரணம் – அதனுடைய வேகம். ஒரு மனித தும்மலின் வேகம் என்ன தெரியுமா? உச்ச கட்ட தும்மலின் வேகத்தை நம் விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். அதன் வேகம் 180 கி.மீ. வேகத்திலிருந்து 220 கி.மீ.வரைக்கும் இருக்கிறது. இவ்வளவு ஆற்றல் செலவுள்ள தும்மலை நம்முடைய உடல் எதற்காக உருவாக்குகிறது? வெளியிருந்து நம் உடலிற்குள் செல்லும் அந்நியப்பொருளால் ஏற்படும் பாதிப்பை விட, இந்த தும்மலுக்கு ஆகும் செலவு பரவாயில்லை என்று உடல் முடிவு செய்கிறது. தும்மலை ஏற்படுத்துகிறது.   

தும்மல் நோயில்லை என்றால் – அதற்காக சிகிச்சை எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமா என்ன? நம்முடைய மரபுவழி சிகிச்சைகள் அனைத்தும் தும்மலை நிறுத்துவதற்காக கொடுக்கப்பட்டவை அல்ல. மாறாக, தும்மலுக்கு காரணமான கழிவை உடலிலிருந்து வெளியேற்றுவதற்காக செய்யப்பட்ட உதவி தான் சிகிச்சை. நம் உடலில் இருந்து கழிவுகள் வெளியேறி விட்டால், அப்புறம் தும்மலுக்கான அவசியம் இல்லாமல் போய் விடும் அல்லவா?

இயற்கையான முறையில் பாரம்பரிய சிகிச்சைகள் மூலம் கழிவு வெளியேற்ற உதவி செய்யலாம். ஆனால், தும்மலை நிறுத்தும் முயற்சிகளைச் செய்யக்கூடாது. அப்படி தும்மலை நிறுத்துவது கழிவுகளை நம் உடலிலேயே தங்கச் செய்து விடும். இதே விஷயங்கள் தான் நம் குழந்தைகளுக்கு வரும் தும்மலுக்கும். தும்மலை நிறுத்துவதற்காக எந்த விதமான செயற்கையான முயற்சிகளையும் மேற்கொள்ள வேண்டியதில்லை. குழந்தைக்கு ஏற்படும் தும்மல் – குழந்தையின் எதிர்ப்பு சக்தியைத்தான் காட்டுகிறது. அதைப்பார்த்து நாம் பயப்பட வேண்டியதில்லை. புதிதாக உடலில் கழிவு ஏற்படாதவாறு நாம் பார்த்துக் கொண்டால், ஏற்கனவே குழந்தையின் உடலிலுள்ள கழிவுகள் வெளியேறியவுடன் தும்மல் தானாகவே நின்று விடும்.

தும்மலை உடனடியாக நிறுத்தும் முயற்சிகளில் நாம் இறங்கினால் இயல்பாக வெளியேற வேண்டிய சளிக்கழிவு சைனஸ் பகுதியிலேயே தங்கி விடும். இரசாயன மருந்துகள் மூலம் நாம் தும்மலை அடக்க முயற்சிக்கும் போது திரவ வடிவில் இருக்கும் சளியானது பொடியாக மாறி சைனஸில் ஒட்டிக் கொள்கிறது. இதனால் தும்மல் நின்று போகும். ஆனால் உடலில் இருந்து வெளியேற வேண்டிய கழிவான சளி இன்னொரு வடிவத்தில் உடலிலேயே தங்கி விடுகிறது. மறுபடியும் உடல் இயற்கையான எதிர்ப்பு சக்தியைப் பெறும் போது தூளாக இருக்கும் சளி மறுபடியும் திரவமாக மாறி தும்மல் மூலம் வெளியேறத் துவங்குகிறது. இப்படித்தான் நமக்கும் நம் குழந்தைகளுக்கும் அடிக்கடி சளி இருந்து கொண்டே இருக்கிறது.

இயற்கையான முறைகள் மூலம் சளி வெளியேற நாம் உதவி செய்தால், தும்மல் முற்றிலுமாக நின்று விடும். தவறான உணவு பழக்கங்களை சீர்படுத்திக் கொண்டால் மறுபடியும் சளி உடலில் உருவாகாமல் பார்த்துக் கொள்ளலாம். இரசாயன மருந்துகள் மூலம் தும்மலை அடக்குவதால் சைனஸ் பகுதி பாதிக்கப்ப்பட்டு நிரந்தரத் தலைவலியும், மூக்கில் நீர் வடிதலும் மறுபடி மறுபடி உருவாகும். மைக்ரேன் என அழைக்கப்படும் காரணமற்ற தலைவலி இந்த தும்மலை அடக்குவதால் தான் உருவாகிறது.

இப்படி தும்மலை அடக்குவதற்காக நாம் பயன்படுத்தும் இரசாயன மருந்துகள் தற்காலிகமாக எதிர்ப்பு சக்தியை அடக்கி வைக்கிறது. இப்போது மறுபடியும் தூசி மூக்கிற்குள் செல்ல முயற்சித்தால் உடல் அதனை எதிர்ப்பதில்லை. உடலிற்கு ஊறு விளைவிக்கும் தூசி, குளிர்ச்சி, வெப்பம் போன்றவை உடலிற்குள் செல்கின்றன.

சுவாசக்குழாய் வழியாக உள்ளே செல்லும் தூசி எங்கு செல்லும் தெரியுமா? நேரடியாக நுரையீரலுக்குத்தான். தும்மல் மூலம் தூசியை வெளியே தள்ளும் எதிர்ப்பு சக்தி அமைப்பை நாம் ரசாயன மருந்துகள் மூலம் கட்டுப்படுத்துவதால், அடுத்தடுத்து மூக்கிற்குள் நுழையும் தூசி நேரடியாக நுரையீரலுக்குள் செல்கிறது. நுரையீரலின் பிரதானமான வேலை சுவாசிப்பது. இந்த சுவாசிக்கிற வேலையை நிறுத்தி விட்டு, உள்ளே வந்த தூசியை வெளியேற்ற முடியுமா என்ன?

இப்போதுதான் நுரையீரல் சளியை உற்பத்தி செய்கிறது. நுரையீலிற்குள் நுழைந்த தூசி அல்லது உடலிற்கு ஊறு விளைவிக்கும் பொருளின் இயக்கத்தை கட்டுப்படுத்துவதற்காக நுரையீரல் சளியைச் சுரந்து, அப்பொருளை சூழ்ந்து கொள்கிறது. இப்படி சளியால் சூழப்பட்ட கழிவுப்பொருள் நுரையீரலுக்குள் பத்திரமாய் இருக்கும்.

ரசாயன மருந்துகளின் வீரியம் குறைந்த பின்பு, நம்முடைய நல்ல பழக்கவழக்கங்கள் உதவியினால் நம் எதிர்ப்பு சக்தி இயல்பிற்கு திரும்பிய உடன், அது செய்கிற முதல் வேலை உடலில் தேங்கியுள்ள கழிவுகளை வெளியேற்றுவதுதான். நுரையீரலில் தேங்கியுள்ள சளியால் சூழப்பட்ட கழிவை நம் உடல் இருமல் மூலமும், தும்மல் மூலமும், வாந்தி மூலமும், மலம் கழித்தல் மூலமும் கூட சளி வெளியேறும்.

இப்போது சொல்லுங்கள்... இருமல் நல்லதா? கெட்டதா?

தும்மலைப் போன்றே, இருமலும் உடலின் கழிவு வெளியேற்ற வேலைதான். நுரையீரலில் உள்ள கழிவுகள் முழுமையாக வெளியேற்றப்படும் வரை இந்த இருமல் தொடர்ந்து இருக்கும்.

சளியை உருவாக்கும் பொருட்களை தவிர்ப்பதும், பசி, தூக்கம் போன்ற இயற்கையான உடல் தேவைகளை ஒழுங்குபடுத்துவதும் தான் இருமல் தீர்வதற்கான வழி. இருமல் இருக்கும் போதே புதிதாக சளியை உருவாக்கும் ஐஸ்கிரீம், பால், தயிர் போன்ற பொருட்களை உட்கொண்டால் மறுபடி மறுபடி சளி உருவாகிக் கொண்டேயிருக்கும். இருமலும் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும்.

இருமல் வந்தவுடன் பசியைக் கவனித்து உணவு உண்ண வேண்டும். பசியற்று சாப்பிடுவதை அறவே தவிர்த்து விட்டால், சளி வெளியேறியதும் இருமல் முழுமையாக நின்று விடும். இயற்கையான வழிகளைத் தவிர்த்து ரசாயன மருந்துகள் மூலம் இருமலை நிறுத்த முயலும் போது புதிய நோய்களுக்கான வாய்ப்புகள் உருவாகின்றன. நுரையீரலில் இருக்கும் சளி ரசாயன மருந்துகளால் தூளாக மாற்றப்பட்டு, நுரையீரலின் காற்று நுண்ணறைகளில் ஒட்டிக் கொள்ளும். இதே முறையை மறுபடி மறுபடி நாம் பின்பற்றும் போது, நுரையீரலின் உட்புறத்தில் உள்ள சுவாச நுண்ணறைகள் சளியால் மூடிக்கொள்ளும். மூச்சு விட சிரமம், ஆஸ்த்துமா, மூச்சு வாங்குதல், ஈஸினோபிலியா, பிரைமரி காம்ப்ளக்ஸ்... போன்ற பல விதமான சளி தொடர்பான நோய்கள் இப்படி சளியை தொடர்ந்து உடலிலேயே அடக்குவதால் தோன்றுகின்றன.

தும்மல், இருமல் போன்றவை நோய்கள் அல்ல. உடலின் எதிர்ப்பு சக்தியின் கழிவு அகற்றும் வேலை. கழிவுகள் வெளியேறாமல் நாம் அவற்றைத் தடுத்து உள்ளே முடக்குவோமானால் புதிய நோய்களை நாம் விலை கொடுத்து வாங்கிக் கொள்கிறோம் என்று பொருள்.  

வாந்தி என்பது நமது செரிமான உறுப்புக்கள் ஆரோக்கியமாக இல்லை என்பதை நமக்கு அறிவிக்கும் செயல். நம்முடைய முறையற்ற உணவுப் பழக்கத்தாலோ அல்லது செரிமான உறுப்புக்களின் சோர்வினாலோ உடலின் ஜீரண இயக்கம் சில நேரங்களில் குறைந்து போகலாம். அதே போல, உடலுக்கு தேவையில்லாத போது உணவு கொடுப்பதும், வயிறு கனமாகும் வரை சாப்பிடுவதும் பல நேரங்களில் நம் செரிமான உறுப்புக்களை பலவீனமடையச் செய்யும்.

இப்படி ஏதோ ஒரு காரணத்தால் நம் செரிமான இயக்கம் சோர்வாக இருக்கும் போது பசி ஏற்படாது. எந்த உணவைப் பார்த்தாலும் சாப்பிடத் தோன்றாது. அந்த நேரத்தில் நமக்கு பிடித்த உணவின் மணம் கூட பிடிக்காமல் போகும். இவ்வாறு செரிமான உறுப்புக்கள் சோர்வடைந்து இருக்கும் போது, நம் உடலின் முழு சக்தியும் அவ்வுறுப்புக்களை சீர்படுத்தும் வேலையைச் செய்யத் துவங்கும். உள்ளுறுப்புக்களை சரி செய்து கொண்டிருக்கும் போது உடலின் மொத்த சக்தியும் அங்கு வேலை செய்து கொண்டிருப்பதால் – செரிமான சக்தி தற்காலிகமாக இல்லாமல் போகும்.

ஒரு வங்கியில் கணக்குகளைச் சரி செய்யும் வேலை ஆண்டுக்கு ஒருமுறை நடைபெறும். அந்த வேலையை ஆண்டுக் கணக்கு முடிப்பு என்று சொல்வார்கள். அப்படி கணக்குகளை சீர் செய்து கொண்டிருக்கும் நாளில் வங்கி இயங்குமா? அல்லது விடுமுறை விடுவார்களா? நமக்குத் தெரியும் – அன்று வங்கி இயங்க முடியாது. அன்றாட வேலைகளில் ஈடுபடும் அதே அலுவலர்கள் தான் இப்போது கணக்குகளைச் சீர்படுத்தும் வேலைகளிலும் ஈடுபட்டிருப்பார்கள். எனவே சீர் படுத்தும் வேலை நடக்கும் போது, தினசரி வேலைகள் நடைபெறாது.

அதே போலத்தான் நம் உடலிலும். உடல் இயல்பாக இருக்கும் போது உடலின் தேவைகளான பசி, தாகம் போன்றவை சரியாக இருக்கும். ஆனால் உள்ளுறுப்புக்களில் ஏதாவது கழிவுகள் தேங்கிவிட்டாலோ, அல்லது அவை சோர்ந்து போனோலோ நம்முடைய உடலானது தினசரி வேலைகளை நிறுத்திவிட்டு – பராமரிப்பு வேலையைத் துவங்குகிறது. உடலின் தினசரி வேலைகள் நிறுத்தப்படுவதால் – தற்காலிகமாக பசி இல்லாமல் போகும்; சோர்வு கூட உருவாகலாம்.

இப்படி பசி இல்லாமல் போகும் போது நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? வேறு ஒன்றும் செய்ய வேண்டியதில்லை... சாப்பிடாமல் இருந்தால் போதும். இவ்வாறு சாப்பிடாமல் இருப்பதால் என்ன பயன்? பசியில்லாமல் இருக்கும் போது சாப்பிடாமல் இருந்தால் உடலுக்குள் நடக்கும் பராமரிப்பு வேலை முழுமையாக, தங்கு தடையின்றி நடக்கும். பசி இல்லாத போது சாப்பிட்டு விட்டால் என்ன ஆகும்? நாம் பசியின்றி சாப்பிடுவதால் பராமரிப்புப் பணி நின்று போய் – நாம் சாப்பிட்ட உணவை ஜீரணிப்பதற்காக நம்முடைய சக்தி தேவையாகிறது. இதனால் உள்ளுறுப்புகள் பராமரிக்கப்படுவது நின்று போவது மட்டுமல்லாமல், நாம் தேவையின்றி சாப்பிட்ட உணவில் இருந்தும் முழுமையான சத்துக்கள் உட்கிரகிக்கப்படாது.

உடலின் உள்ளுறுப்புக்களில் பராமரிப்புப் பணி நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தால் பசி சுத்தமாக இல்லாமல் போகும். அதையும் மீறி, நாம் உணவைப் பார்க்கிற போது – அது மனதைக் கவராது. உணவின் மணம் நமக்குப் பிடிக்காது. உடலின் இந்த எல்லா எச்சரிக்கைகளையும் மீறி நாம் சாப்பிட முயன்றால் குமட்டல் உருவாகும்.

உள்ளே நடந்து கொண்டிருக்கிற பராமரிப்பு பணி நின்று விடக்கூடாது என்பதற்கான உடலின் எச்சரிக்கைதான் குமட்டல். குமட்டல் வந்தாலும் நாம் அவ்வளவு எளிதில் விட்டு விடுவதில்லையே? பசியில்லாமல் – உணவின் மீதான ஈர்ப்பு எதுவுமின்றி – உணவின் வாசனை பிடிக்காமல் – குமட்டலை மீறி நாம் சாப்பிடும் போதுதான் வாந்தி வருகிறது. இது உடலின் இறுதி எச்சரிக்கை.   

இப்போது சொல்லுங்கள்... குமட்டலும், வாந்தியும் நோயா? அல்லது உடலிலுள்ள எதிர்ப்பு சக்தியின் வேலையா? நம்முடைய உடல் முழு ஆரோக்கியமாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக உடல் கொடுக்கும் எச்சரிக்கை தான் வாந்தி.  உள்ளே நாம் வலுக்கட்டாயமாக தள்ளிய உணவை – நம் உடல் வெளியே தள்ளுகிறது. இப்படி வெளியே தள்ளிவிட்டால் சிறு தடையோடு பராமரிப்பு வேலை தொடர்ந்து நடக்கிறது.

இதே போலத்தான் குழந்தைகளின் உடலும். குழந்தைகளுக்கு பசியில்லாத போது உணவு தருவது அவர்கள் உடல்நிலையைக் கெடுக்கும். ஒருவேளை குழந்தையின் உடலில் பராமரிப்பு வேலை நடந்து கொண்டிருந்தால் நம்முடை கட்டாய உணவு ஆரோக்கியத்தை சீர்குலைக்கும் முக்கியமான பிரச்சினையாக மாறிவிடும். இப்படி நாம் வலிந்து உணவு தரும் போதுதான் – குழந்தைகளின் செரிமான சக்தி பலவீனமாகி உடலானது குமட்டலையும், வாந்தியையும் ஏற்படுகிறது.

இந்த அறிகுறிகள் நமக்கு ஏற்பட்டாலும் சரி, குழந்தைகளுக்கு ஏற்பட்டாலும் சரி. அது உடலின் எச்சரிக்கைதான். அதற்காக பயப்பட வேண்டியதில்லை. கட்டாய உணவைத் தவிர்த்து விட்டால் இப்பிரச்சைனையில் இருந்து உடல் தானாகவே விடுபட்டு விடுகிறது. நாம் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் ஒன்றுதான். குழந்தைகளுக்கு கட்டாய உணவு தருவதைத் தவிர்க்க வேண்டும். பசியில்லாத போது நாம் உணவருந்தக் கூடாது.

தும்மல், இருமல், குமட்டல், வாந்தி... போன்ற தொந்தரவுகள் ஏன் ஏற்படுகின்றன என்பதையும், அப்போது எவ்வாறு உதவி செய்யலாம் என்பதையும் பார்த்தோம். அதே போன்ற ஒரு விஷயம் தான் – காய்ச்சல். காய்ச்சல் துவங்கியதும் மருத்துவமனைக்கு தூக்கிக் கொண்டு ஓட வேண்டும் என்ற அவசியம் இல்லை. முதலில் காய்ச்சல் என்றால் என்ன என்பதைப் பார்ப்போம்.

காய்ச்சல் என்பது நம் எதிர்ப்பு சக்தியின் உச்சகட்ட வேலை என்பதையே அறிவியல் கூறுகிறது. உடலில் எங்காவது தேவையற்ற கழிவுகள் தேங்கியிருக்கும் போது அதை வெளியேற்றுவதற்காக காய்ச்சல் உடலால் ஏற்படுத்தப்படுகிறது.

உதாரணமாக, நம் குழந்தைக்கு சளி இருக்கிறது. ஏதோ ஒரு காரணத்தால் குழந்தையின் நுரையீரலில் கழிவுகள் தேங்கியிருக்கிறது. இருமல் மூலமும், மலம் மூலமும், சளி மூலமும் அந்த கழிவுகள் வெளியேறும். கழிவுகள் இன்னும் கூடுதலாக இருந்தால் காய்ச்சல் வரும். குழந்தைக்குக் காய்ச்சல் வரும்போது முதல் நிலையில் நெஞ்சுப் பகுதியில் மட்டும் வெப்பம் இருக்கும். பின்பு உடல் முழுவதும் வெப்பம் பரவி முழு காய்ச்சலாக மாறும். நெஞ்சுப் பகுதியில் மட்டும் வெப்பம் துவங்குகிறது என்றால் அங்கிருக்கிற கழிவுகள் வெளியேறுவதற்காக இந்தக் காய்ச்சல் வந்திருக்கிறது என்று அர்த்தம்.

நம் குழந்தைகள் ஓடி, ஆடி அதிக சுறுசுறுப்போடு அவர்களின் தாங்கும் திறனை மீறி விளையாடுகிறார்கள். அப்படி விளையாடி சோர்வடைந்து தூங்கும் போது – குழந்தைகளின் மாற்றத்தைக் கவனித்திருக்கிறீர்களா? கால்களை அதிகம் பயன்படுத்தி, தொடர்ந்து ஓடி விளையாடியிருந்தால் குழந்தைகளின் கால்கள் மட்டும் சூடாக இருப்பதை நாம் உணர முடியும். அதே போல்தான் கைகள் சோர்வுறும் வரை விளையாடி இருந்தால், தூங்கும் போது கைகள் சூடாக இருப்பதை நாம் பார்க்க முடியும். முழு உடலே சோர்வுற்றிருந்தால் முழு உடலிலும் சூடு பரவியிருக்கும்.

இந்த வெப்பம் ஏன் உருவாகிறது?

நம் உடலில் ஒரு பகுதி தன் முழு சக்தியை இழந்து சோர்வாக இருக்கும் போது, அதற்கு சக்தியளிப்பதற்கான எதிர்ப்பு சக்தியின் ஏற்பாடுதான் குறிப்பிட்ட பகுதியில் சூடு உருவாதல். இப்படி சூடு ஏற்பட்டு, அது சிறிது நேரத்தில் தணிந்த பிறகு குழந்தையின் பழைய பலம் உருவாகியிருக்கும். அப்பகுதியில் ஏற்பட்டிருந்த சோர்வு நீங்கியிருக்கும். இப்படி குறிப்பிட்ட பகுதியில் ஏற்படும் சூட்டிற்கு பகுதிக்காய்ச்சல் (Partial Fever) என்று பெயர்.

பகுதிக்காய்ச்சல் ஏற்பட்டால் அந்தப் பகுதி சீராக்கப்படுகிறது என்று பொருள். இதே உணர்வை நம் உடலிலும் நாம் உணர முடியும்.

அதிக நேரம் நின்று கொண்டிருந்தாலோ, அல்லது ஓடி கால்கள் சோர்வுற்ற நிலையில் இருந்தாலோ – கால்களில் வலி தோன்றியிருக்கும். இதே வலியோடு இரவில் தூங்கச் செல்வோம். நாம் தூங்கும் கொஞ்ச நேரத்தில் கால்களில் சூடு உருவாகும். வலி இருக்கும் போதே கூட, இந்த சூட்டை நாம் உணர முடியும். நன்றாக தூங்கி காலை எழும் போது கால்களில் இருந்த சூடு குறைந்திருக்கும். அதே நேரத்தில் முதல் நாள் இருந்த சோர்வும், வலியும் குறைந்தோ அல்லது நீங்கியோ இருக்கும்.

நம் உடலில் ஏற்பட்ட சோர்வை, வலியை யார் நீக்குகிறார்கள்?

நம் உடலின் எதிர்ப்பு சக்திதான் தன்னுடைய வெப்பத்தால் பாதிக்கப்பட்ட உறுப்பை புத்துணர்ச்சி அடையச் செய்கிறது. இதுதான் காய்ச்சலின் வேலை. குறிப்பிட்ட பகுதியில் வெப்பம் ஏற்படாமல், உடல் முழுவதும் ஏற்படுவதைத்தான் காய்ச்சல் என்கிறோம்.

காய்ச்சல் உடலில் ஏன் ஏற்படுகிறது?

உடலின், அதன் உறுப்புக்களின் சோர்வை நீக்குவது காய்ச்சலின் முதல் வேலை.

இப்படி உடல் சோர்வு எதுவும் ஏற்படாமலே திடீரென்று காய்ச்சல் பலருக்கும் தோன்றுகிறதே. இப்படி வரும் காய்ச்சலும் உடலுக்கு நல்லதா?

நம் உடலில் கழிவுகள் தேங்கியிருக்கும் நேரத்தில் அவற்றை உடலில் இருந்து வெளியேற்றுவதற்காகவும் காய்ச்சல் ஏற்படுகிறது. உதாரணமாக சளி நம் நுரையீரலில் தேங்கியிருக்கிறது. இப்போது அதை வெளியேற்றுவதற்காக நம் எதிர்ப்பு சக்தி இருமலை ஏற்படுத்துகிறது. ஆனாலும் முழுமையாக சளியை வெளியேற்ற முடியவில்லை. உள்ளே தேங்கியிருக்கும் சளி நீண்ட நாட்களாக அடைத்து வைக்கப்பட்டது என்றால், இதனை இருமல் மூலம் மட்டும் வெளியேற்ற முடியாது. இந்த நிலையில்தான் காய்ச்சலில் வெப்பம் உடலிற்குத் தேவைப்படுகிறது. காய்ச்சல் ஏற்பட்டு, சரியான பிறகு உடலைக் கவனியுங்கள்... உள்ளே தேங்கியிருந்த சளி வெளியேறத் துவங்கியிருக்கும்.

காய்ச்சல் என்பது – சோர்வுற்ற உடலை புத்துணர்ச்சி அடையச் செய்வதற்கும், உடலில் தேங்கியிருக்கும் கழிவுகளை வெளியேற்ற உதவுவதற்கும் தான் ஏற்படுகிறது. இப்படி உடலுக்கு நன்மை செய்வதற்காக ஏற்படும் காய்ச்சலை ரசாயன மருந்துகள் மூலம் உடனே அடக்கி விடக்கூடாது. அப்படி அடக்கி விட்டால் என்ன காரணத்திற்காக காய்ச்சல் ஏற்பட்டதோ அந்தக் காரணம் சரியாகாது. அது உடலில் அப்படியேதான் இருக்கும்.

அப்படியானால் காய்ச்சல் இருக்கும் போது அதனை எப்படி எதிர்கொள்வது? காய்ச்சல் வரும் போது என்ன செய்யலாம்?

காய்ச்சல் என்பது நாம் பயப்படும் அளவிற்கு மிகப்பெரிய நோயில்லை. நம் உடல் சோர்வுற்றிருக்கும் போதும், கழிவுகள் தேங்கியிருக்கும் போதும் உடலிற்கு உதவி செய்வதற்காக எதிர்ப்பு சக்தி ஏற்படுத்தும் வெப்பம் தான் காய்ச்சல் என்பதை நாம் பார்த்தோம். உடலுக்கு நன்மை செய்வதற்காகவே காய்ச்சல் ஏற்படுவதாக வைத்துக் கொண்டாலும், காய்ச்சல் நமக்கு வரும் போது கஷ்டமாக இருக்கிறதே... அப்போது என்ன செய்யலாம்?

முதலில் காய்ச்சல் என்பது உடலுக்கு நன்மை செய்யும் எதிர்ப்பு சக்தியின் வேலைதான் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளும் போதே – காய்ச்சலைப் பற்றிய பயம் போய்விடும். நம் உடலில் கழிவு வெளியேற்ற வேலையை நம்முடைய எதிர்ப்பு சக்தி செய்யும் போது, பசி இருக்காது. ஏனென்றால் உணவை ஜீரணிக்கத் தேவையான ஆற்றலும் சேர்ந்துதான் கழிவு நீக்க வேலையைச் செய்து கொண்டிருக்கிறது. காய்ச்சல் மட்டுமல்ல... உடலில் எந்த வகையான தொந்தரவு இருக்கும்போதும் நாம் செய்ய வேண்டிய முதல் வேலை – பசி இருக்கிறதா என்று கவனிப்பது தான். பசி இல்லை என்றால் உடலிற்கு உணவு தேவை இல்லை என்று பொருள். எனவே சாப்பிட வேண்டியதில்லை.

உடலின் கழிவு வெளியேற்றம் முடியும் நிலையில் பசி மறுபடி தோன்றும். இப்போது மிகவும் லேசான உணவு எடுத்துக் கொள்ளலாம். பொதுவாக காய்ச்சல் இருக்கும் வரை பசி இருக்காது. தாகம் இருந்தால் தண்ணீர் அருந்தலாம். காய்ச்சல் இருக்கும் போது பசி இல்லாத நிலையில் நாம் எதையாவது சாப்பிட முயற்சிக்கும் போதுதான் – நாக்கில் கசப்புச் சுவை தோன்றும். ஏன் நாக்கு கசக்கிறது தெரியுமா? நாம் சாப்பிட விரும்புவதே உணவின் ருசிக்காகத்தானே. அந்த ருசி தெரியாத வண்ணம் நாக்கில் கசப்பை ஏற்படுத்தி விட்டால் நாம் சாப்பிட மாட்டோம் அல்லவா? நாம் சாப்பிடாமல் இருப்பதற்கான உடலின் ஏற்பாடுதான் – கசப்பு.

ஆனாலும், நாம் சும்மா விடுவோமா என்ன? கசப்பு சுவையை மாற்றும் தன்மையுள்ள உணவுகளை வலுக்கட்டாயமாக உள்ளே தள்ளுவோம். வெறும் உடல் சூட்டோடு இருந்த காய்ச்சல் இப்போது குமட்டல், வாந்தியுடன் தொந்தரவுள்ள காய்ச்சலாக மாறும். உடலை சீர் படுத்துவதற்காக உருவாகி இருக்கும் காய்ச்சல் தன் வேலையை இயல்பாக முடித்துக் கொண்டால் நம் உடலில் தொந்தரவுகள் தோன்றாது. அதிக சூடு, வாயில் சுவையற்ற தன்மை, உடல் சோர்வு, பசியின்மை போன்ற சாதாரணமான அறிகுறிகளோடுதான் காய்ச்சல் இருக்கும். நாம் உடலின் தேவையை நிராகரித்து வலுக்கட்டாயமாக நம் இஷ்டத்திற்கு இடையூறு செய்தால் தேவையான தொந்தரவுகளைக் கேட்டு வாங்கிக் கொள்ளலாம்.

உடல் சோர்வாக இருக்கும் போது ஓய்வு தர வேண்டும், பசியில்லாமல் இருந்தால் உணவு தரக்கூடாது... அவ்வளவுதான். உடலில் சூடு அதிகமாக இருந்தால் துணியை ஈரத்தில் நனைத்து அடிவயிற்றில் போட்டுக் கொள்ளலாம். சில நிமிடங்களில் வெப்பம் குறைவதை நாம் உணரமுடியும். பாட்டி வைத்தியத்தில் ஈரத்துணியின் பங்கு மிக முக்கியமானது. ஈரத்துணியை உடலில் போடுவது ஏதோ கிராமத்து வழக்கம் என்று லேசாக நினைக்க வேண்டாம்... நவீன இயற்கை சிகிச்சைகளில் “ஹைட்ரோதெரபி” என அழைக்கப்படும் நீர்ச்சிகிச்சை முறைகளில் இது முக்கியமானது.

நமது மூக்கைப் போலவே தோல்களும் சுவாசிக்கின்றன என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா? இப்படி சுவாசிக்கிற தோலின் மீது ஈரம் படும் போது அவற்றிலிருந்து தேவையான ஆற்றலைப் பெறுகிறது உடல். கழிவுகளை வெளியேற்றும் முயற்சியில் எதிர்ப்பு சக்திக்கு உதவியாக ஆற்றல் கிடைக்கும் போது – உடலால் காய்ச்சலில் இருந்து சீக்கிரம் வெளியேற முடியும். காய்ச்சல் தீர்ந்து இயல்புக்குத் திரும்பும் போது – முதல் உணவாக பழச்சாறுகளைப் பயன்படுத்தலாம். நல்ல பசி ஏற்பட்ட பின்பு திரவ உணவுகளையோ அல்லது நீராவியில் வேக வைத்த உணவுகளையோ கொடுக்கலாம். எவ்வளவு தீவிரமான காய்ச்சலாக இருந்தாலும் நீர்ச்சிகிச்சையும், பசித்துப் புசித்தலும் மிகப்பெரிய பயனளிக்கும்.

பெரியவர்களுக்கு இதெல்லாம் சரிதான். குழந்தைகளுக்கு எப்படி இதனைப் பின்பற்றுவது?

பெரியவர்களை விட குழந்தைகளுக்குத்தான் இம்முறை பொருத்தமானது. ஏனென்றால் குழந்தைகளின் எதிர்ப்பு சக்தி, அவர்களின் உணவு முறையால் வலுவாக இருக்கும். குழந்தைகள் பசியில்லாத போது உணவுகளை சாப்பிட மாட்டார்கள்.

உடலில் ஏற்படும் சின்னச் சின்ன தொந்தரவுகளை எளிமையான முறைகளைக் கொண்டு கடந்து சென்றால் – பெரிய நோய்கள் எதுவும் ஏற்படாது. உடலில் கழிவுகள் தேங்கும் போது உடல் தன்னுடைய எதிர்ப்பு சக்தியைக் கொண்டு வெளியேற்ற முயலும். அதனை ரசாயன மருந்துகள் கொண்டு தற்காலிகமாக உடலில் அடக்கி விட்டால், மறுபடி மறுபடி அவை வெளியேறுவது பெரிய தொந்தரவாக மாறிவிடும்.

கால்நடைகளும், குழந்தைகளும் இயற்கை விதிகளை மிகச்சரியாகப் பின்பற்றுவார்கள். பசியில்லாத போது சாப்பிட மாட்டார்கள். உங்கள் வீட்டில் இருக்கும் செல்லப்பிராணி நாம் உணவு தரும் போதெல்லாம் சாப்பிடுகிறதா? தனக்குத் தேவையான போது சாப்பிடுகிறதா? அதே போல, நாம் வளர்க்கும் நாய்க்கு உடலில் ஏதாவது தொந்தரவு ஏற்பட்டால் அது சாப்பிடுவதில்லை என்பதைக் கவனித்திருக்கிறீர்களா? உடலின் இயற்கையை பின்பற்றினால் நோய்களைப் பற்றிய அச்சம் அவசியமில்லை.

குழந்தைகள் – ஒவ்வொரு நிமிடமும் மாற்றத்திற்குரியவர்கள். அவர்கள் உடல் மாறிக் கொண்டேயிருக்கிறது. இந்த மாற்றத்திற்காக சில தொந்தரவுகள் தோன்றி மறையும். எல்லா தொந்தரவுகளுக்கும் மருந்துகளைக் கொடுத்து – உடலை நோயாளியாக மாற்றிவிடக்கூடாது.

குழந்தைகளுக்கும் பெரியவர்களுக்கும் ஏற்படும் சளி, இருமல், தும்மல், குமட்டல், வாந்தி, காய்ச்சல் அனைத்தும் நம்முடைய எதிர்ப்பு சக்தியின் வேலைதான் என்பதையும், அவற்றை எவ்வாறு எதிர்கொள்வது என்பதையும் பார்த்தோம். காய்ச்சல் அதிகமாகும் போது அல்லது பிற சூழ்நிலைகளில் சில குழந்தைகளுக்கு வலிப்பு வருவதை நாம் பார்த்திருப்போம். வலிப்பு ஒரு தீராத நோய் என்றும், அது பரம்பரையாக வரும் என்றும் கூட முன்பெல்லாம் பயமுறுத்துவார்கள். உண்மையில் வலிப்பு அப்படிப்பட்ட பயப்பட வேண்டிய நோய் இல்லை.

நாம் ஏற்கெனவே பார்த்த எல்லா சிறிய தொந்தரவுகளைப் போலவே வலிப்பும் நம் உடலுடைய எதிர்ப்பு சக்தியின் வேலைதான். நம் உடலில் நடக்கும் எல்லாவிதமான செயல்களும் எதிர்ப்பு சக்திக்கு உட்பட்டோ அல்லது மீறியோதான் நடைபெறுகிறது. அப்படி நாம் பார்த்த தொந்தரவுகள் அனைத்தும் எதிர்ப்பு சக்திக்கு உட்பட்ட செயல்கள்தான்.

உதாரணமாக, நம் வீடுகளில் தண்ணீர்த் தொட்டியில் இருந்து குழாய்கள் மூலம் தண்ணீரைப் பிடித்து பயன்படுத்துவோம். அப்படிப் பயன்படுத்தி வருகிறபோது, ஒரு குழாயில் கழிவு தேங்கி அடைப்பு ஏற்பட்டு விடுகிறது. வழக்கமாக ஓடுகிற தண்ணீரால் இந்த அடைப்பைக் கடந்து வர இயலாது. இப்போது இந்த அடைப்பை நீக்குவதற்கு குழாயின் வழியாக அதிக அழுத்தத்தோடு தண்ணீரைப் பாய்ச்சினால் என்ன ஆகும்? குழாயின் வழியாக ஓடுகிற தண்ணீரின் வேகத்தால் கழிவு நீக்கப்படும். ஆனால், அப்படி வேகமாக தண்ணீர் ஓடும்போது குழாயின் இயக்கம் மாறுபாடுகளோடு காணப்படும்.

இப்படித்தான் நம் உடலிலும் கழிவு நீக்க முயற்சி ஏற்படுகிறது. உடலில் தேங்கியுள்ள கழிவுகளை வெளியேற்றுவதற்காக வெப்பத்தை உருவாக்குகிறது நம் உடல். அதேபோல, கழிவுகள் தேக்கம் இல்லாத உடலில் குறிப்பிட்ட பகுதி சோர்வடைந்து இருந்தால், அதனை முழுமையாக இயங்க வைப்பதற்கும் வெப்பம் உருவாகிறது. இந்த இரண்டு சூழல்களில் உருவாகிற வெப்பத்தைத்தான் நாம் காய்ச்சல் என்று அழைக்கிறோம்.

இதே கழிவுத்தேக்கம் மூளைப் பகுதியில் இருந்தால் நம் உடல் என்ன செய்யும்?

கழிவை வெளியேற்றுவதற்குத் தேவையான வெப்ப சூழ்நிலையை உருவாக்கி, அதிக அளவில் மூளைப் பகுதிக்கு ரத்த ஓட்டத்தை ஏற்படுத்தும். இச்செயல்கள் மூலம் மூளைப்பகுதியில் தேங்கியுள்ள கழிவுகளை வெளியேற்ற உடல் முயற்சி செய்யும். இந்த முயற்சியின்போது உடலில் உள்ள ஒட்டுமொத்த ரத்தமும் அதிக அழுத்தத்தோடு தலைப்பகுதியை நோக்கி ஓடத் தொடங்குகிறது. இதனால்தான் வலிப்பு உருவாகிறது. அதிக அழுத்தத்தோடு மூளைக்கு வரும் ரத்தத்தை உள்வாங்கிக் கொள்வதற்காக உடலில் வலிப்பு ஏற்படுகிறது. தேங்கி இருந்த கழிவுப்பொருள் ரத்தத்தால் படிப்படியாக கரைக்கப்பட்டு வெளியேற்றப்படும் வரை அவ்வப்போது இப்படி வலிப்பு ஏற்படும்.

அதேபோல, மூளையில் முழுமையடையாத பகுதி ஏதாவது இருந்தாலோ, ஆற்றல் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டிருந்தாலோ அப்போதும் காய்ச்சல் வரும். உடலில் உள்ள ரத்தம் அதிக அழுத்தத்தோடு மூளையை நோக்கிப் பாயும். ஏனென்றால், ரத்த ஓட்டத்தின் வழியாகத்தானே சக்தியை அளிக்க முடியும்? மூளையின் முழு வளர்ச்சி ஏற்படும் வரை அல்லது ஆற்றல் பற்றாக்குறை சமனாகும் வரை அவ்வப்போது காய்ச்சல் வருவதும், வலிப்பு வருவதும் தொடரும். கழிவுத்தேக்கம் நீங்கி விட்டாலோ, மூளைப்பகுதியின் வளர்ச்சியும் ஆற்றலும் முழுமையாகி விட்டாலோ வலிப்பு வருவது சரியாகி விடும்.

மூளைப்பகுதியைச் சரி செய்வதற்காக மூளையை நோக்கி ரத்தத்தை ஓடச் செய்வதும், அதிக அழுத்தத்தை ஏற்படுத்துவதும் நம்முடைய எதிர்ப்பு சக்திதான். சாதாரணக் காயங்கள் ஏற்பட்டு, சில நாட்களானால் புண்ணின் மேற்பகுதியில் ரத்தம் உறைந்து கடினமான பகுதியாக மாறுவதை நாம் பார்த்திருப்போம். அப்படி புண் ஆறும்போது காயத்தைச் சுற்றி அரிப்பு ஏற்படும். அதே போன்றதுதான் வலிப்பு.

வலிப்பு, காய்ச்சல் வந்த எல்லோருக்கும் ஏற்படுவதில்லை. ஏனென்றால், மூளைப்பகுதியில் சரியாக்கப்பட வேண்டிய தொந்தரவுகள் உள்ளவர்களுக்கு மட்டும்தான் காய்ச்சலும் வலிப்பும் இணைந்து ஏற்படும். மற்ற பகுதிகளைச் சீர்ப்படுத்துவதற்காக ஏற்படும் காய்ச்சலின்போது வலிப்பு ஏற்படுவதில்லை.

இவ்வாறு வலிப்பு ஏற்பட்ட உடனே நாம் பயந்து போய் ரசாயன மருந்துகளைக் கொடுத்து விடுகிறோம். இந்த ரசாயன மருந்துகள் வலிப்பைக் கட்டுப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக, ரத்த ஓட்டத்தைக் குறைத்து காய்ச்சலை நிறுத்தி விடுகின்றன. இன்னும் சிலருக்கு தூக்க மாத்திரைகள் கொடுக்கப்பட்டு, நோயாளி தூங்க வைக்கப்படுகிறார். இது தற்காலிகமாக வலிப்பை தள்ளிப்போடுகிறதே தவிர, வலிப்புக்கான காரணத்தை நீக்குவதில்லை. நம் எதிர்ப்பு சக்தி எப்போதெல்லாம் வலிமையாக இருக்கிறதோ, அப்போதெல்லாம் குறைபாடு உடைய மூளைப்பகுதியை சரி செய்வதற்காக வலிப்பை ஏற்படுத்த முயலும். இதற்காக வாழ்நாள் முழுவதும் ரசாயன மருந்துகளை எடுத்துக் கொள்ளும் நோயாளிகளுக்கு நரம்பு மண்டல பாதிப்பு ஏற்பட்டு, எப்போதும் போதையில் இருப்பது போன்ற நிலை ஏற்படும்.

ஆரம்பத்தில் ஏற்படும் வலிப்புகளை ஒன்றிரண்டு முறை அனுமதித்தால், எதிர்ப்பு சக்தி குறைபாட்டை சரிசெய்துவிடும். மூளைப் பகுதியின் ஆற்றல் முழுமையடைந்தால் வலிப்பு திரும்ப வராது. குழந்தைகளுக்கு ஏற்படும் காய்ச்சலுக்கும் வலிப்புக்கும் இயற்கையான முறைகள் மூலம் சிகிச்சை செய்யலாம். எல்லா நோய்களையும் உடல் பற்றிய நம்முடைய அறியாமையால், நீடித்த நோய்களாக மாற்றிக் கொள்வதைப் போலவே வலிப்பையும் தீராத நோயாக, கொடூரமான நோயாக மாற்றி விட்டோம். ஆனால், அது பயப்பட வேண்டிய பிரச்னை அல்ல என்பதே உண்மை.

வயிற்றுப் போக்கு என்பது – நம் உடலின் நிராகரிப்பு. செரிமான மண்டலத்தின் தகவமைப்பு.

நம் செரிமான உறுப்புகளால் ஜீரணிக்க முடியாத உணவுகளை வெளியே தள்ளும் உடலின் இயக்கம்தான் – வயிற்றுப் போக்கு. நம் ஜீரண உறுப்புகள் முறையற்ற உணவு பழக்கத்தால் பலவீனம் அடைந்திருக்கும் போது நாம் உண்ணும் உணவை செரிக்க முடியாமல் உடல் வெளியேற்றும். அதே போல, நாம் சாப்பிடும் உணவு நம்மால் செரிக்க முடியாத அளவிற்கு கடினமாக இருக்கும் போதும் வயிற்றுப் போக்கு ஏற்படுகிறது. நம் உடலிற்கு கேடு விளைவிக்கும் தன்மையுள்ள உணவை, உடல் கண்டுபிடிக்கும் போதும் வயிற்றுப்போக்கு மூலம் உணவை வெளியேற்றி விடுகிறது.

உதாரணமாக காரம் அதிகமான உணவைச் சாப்பிடும் போது, அதீதமான காரச்சுவையை தன்னால் செரிக்க முடியாத போது உடலின் நன்மைக்காக குடல் அந்த உணவை நிராகரிக்கிறது.

ஆக, உள்ளுறுப்புகளின் பலவீனம் அல்லது உணவின் கடினத்தன்மை என்ற இரு காரணிகள்தான் வயிற்றுப் போக்கிற்கான அடிப்படைக் காரணங்கள்.

நாம் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது நம் அருகில் நிற்கும் நம் நண்பர் “இந்த பொருளைப் பிடி” என்று கூறி, நம் கையின் மீது அதிக எடையுள்ள ஒரு பொருளை வைத்தால் நாம் என்ன செய்வோம்? நம்மால் அதைத் தூக்க முடியுமா? இயல்பாக இருக்கும் போது நம்மால் செய்ய முடிகிற ஒரு வேலை சோர்வாக இருக்கும் போது செய்ய முடியாததாக மாறுகிறது.

இப்படித்தான் நம் குடல் சோர்ந்திருக்கும் போது பசி ஏற்படுவதில்லை. நாம் எப்போது பசியைக் கவனித்தோம்? நமக்கிருக்கும் வேலைகளில் பசிக்கும் போது சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தால் நம் வேலைகளை யார் செய்வது? அதனால் எல்லா நேரமும் சாப்பிட்டுக் கொண்டே இருக்கிறோம். குடல் தயாரானால் என்ன? இரைப்பை தயாராகா விட்டால்தான் நமக்கென்ன? இந்த நிலையில் நாம் சாப்பிடும் உணவுகளை செரிக்க முடியாத குடல் அதனை வெளியே தள்ளி விடுகிறது.

அதே போல, ஏற்கனவே நம் செரிமான உறுப்புகளில் உருவான கழிவுகள் வெளியேற்றப்படவிலை என்றாலும் – பசி ஏற்படாது. இப்போது நாம் சாப்பிட்டாலும் வயிற்றுப் போக்கிற்கு வாய்ப்பு உண்டு.

பசி ஏற்படும் போது, தேவைக்கு அளவாக சாப்பிட்டு வந்தால் வயிற்றுப் போக்கு ஏற்படுவதைத் தவிர்க்கலாம். உள் உறுப்புகளின் வளர்ச்சி ஏற்படும் போது தோன்றும் குழந்தை வயிற்றுப் போக்கைத் தவிர்க்க முடியாது.

வயிற்றுப்போக்கு ஏற்படும் போது என்ன செய்வது?

நம் வீடு முழுவதும் ஒருவர் குப்பை போட்டுக் கொண்டே இருக்கிறார். இந்த குப்பைகளை அகற்றுவதற்காக நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? சுத்தம் செய்ய வேண்டும் என்று எல்லோருக்கும் தெரியும். ஆனால் குப்பை போட்டுக் கொண்டிருக்கும் நபரைத் தடுத்து நிறுத்தாமல், சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தால் எப்போது இந்த வேலை முடியும்? ஓட்டைப் பானையில் தண்ணீர் நிரப்புவது மாதிரிதான் இதுவும்.

வயிறு - குப்பைகளை சுத்தம் செய்து கொண்டிருக்கிறது. இப்போது நாம் புதிய குப்பைகளை வயிற்றுக்குள் போடக்கூடாது. பசி உணர்வு தோன்றும் வரை சாப்பிடக்கூடாது. குடலில் உள்ள கழிவுகளை நம் உடல் வெளியேற்றி முடிக்கும் போது, பசி உணர்வு தோன்றும். அதுவரை நாம் பொறுமை காக்க வேண்டும்.

நம் உடலின் நீர்ச்சத்து வயிற்றுப்போக்கால் குறைந்து போய் விட்டால் தாகம் ஏற்படும். அப்போது தேவையான தண்ணீர் அருந்தலாம். சில நேரங்களில் குடலின் கழிவுகள் வெளியேற்றப்படும் போது நம்மால் தண்ணீரைக் கூட செரிக்க முடியாமல் போய்விடும். அதனால் தாகம் ஏற்படாது. தண்ணீர்ச் சமநிலை பாதிக்கப்பட்டு விடும் என்று நாமாக முடிவு செய்து தேவையில்லாமல் தண்ணீர் குடித்தால் – வாந்தி ஏற்படும். உடலும், குடலும் சுத்தமாகிக் கொண்டிருக்கும் போது நாம் தேவையில்லாமல் இப்படி குறுக்கிட்டு புதிய புதிய தொந்தரவுகளை கேட்டு வாங்கிக் கொள்கிறோம்.

காலரா ஏற்பட்ட காலத்தில் வயிற்றுப்போக்கு ஏற்பட்ட நூற்றுக்கணக்கான நோயாளிகள் உணவும், நீரும் அருந்தாமல் விரதம் இருந்து குணமானதை மகாத்மா காந்தி தன்னுடைய "சத்திய சோதனை"யில் குறிப்பிட்டுள்ளார். மருத்துவமனைகளில் சிகிச்சை அளிக்கப்பட்ட நோயாளிகளை விட, மிக அதிகமான நோயாளிகள் காந்தியின் மேற்பார்வையில் குணம் அடைந்ததையும் அந்நூல் பதிவு செய்கிறது.

வயிற்றுப்போக்கால் யாரும் மரணமடைவதில்லை. நம்முடைய தவறான உணவு முறையால் வயிற்றுப்போக்கு ஏற்படும் போது – என்ன செய்ய வேண்டும் என்று தெரியாத நிலையிலேயே உடல் பாதிப்படைகிறது.

நாம் அறிந்து கொண்ட சளி, இருமல், தும்மல், குமட்டல், வாந்தி, காய்ச்சல் போன்றே வயிற்றுப்போக்கும் உடலின் கழிவு வெளியேற்ற இயக்கம் தான்.

மூக்கிலுள்ள சைனஸில் சேர்ந்த கழிவை தும்மல் மூலமாகவும், நுரையீரலில் சேர்ந்த் கழிவை இருமல் மூலமாகவும், இரைப்பையில் சேரும் கழிவுகளை வாந்தி மூலமாகவும், குடலில் உருவாகும் கழிவுகளை வயிற்றுப்போக்கு, பேதி மூலமாகவும் நம் உடல் வெளியேற்ற முயல்கிறது. கண்களின் மூலமாக கழிவு வெளிப்படும் போது அது கண்ணீராகவும், தோலின் வழியாக வெளிப்படும் போது அரிப்பாகவும் நமக்குத் தெரிகிறது. அதே போல உடலில் கழிவுகள் நீண்ட காலமாகத் தேக்கமடைந்திருக்கும் போது காய்ச்சல் ஏற்பட்டு, அவற்றை வெளியேற்ற முயல்கிறது என்பதையும் பார்த்தோம்.

இப்படி சிறு சிறு தொந்தரவுகளின் மூலம் உடலின் எதிர்ப்பு சக்தி நம் உடலில் சேர்ந்துள்ள கழிவுகளை வெளியேற்ற முயற்சிக்கிறது. இந்த தொந்தரவுகளை மருத்துவ உலகம் தீவிர நோய்கள் அல்லது அக்யூட் டிசீஸ் என்று அழைக்கிறது. இந்த கழிவு வெளியேற்ற தொந்தரவுகளை நாம் நோய்கள் என்று தவறாக நினைத்து, கழிவுகளின் வெளியேற்றத்தைத் தடுக்கிறோம். அவ்வாறு தடுக்கும்போது கழிவுகள் மறுபடியும் உடலிலேயே தங்கி விடுகின்றன. ஆனால் நமக்கு ஏற்பட்ட தொந்தரவுகள் தற்காலிகமாக நீங்குகின்றன. உடனடியாகக் குறைந்து போகும் தொந்தரவுகளைக் கண்டு நாம் நோய் நீங்கி விட்டதாக நினைத்துக் கொள்கிறோம். ஆனால், உண்மையில் என்ன நடக்கிறது?

வெளியேற்றப்பட வேண்டிய கழிவுகள் உடலின் உள்ளுறுப்புகளில் தங்கினால் – நோய் நீங்குமா? அல்லது வளருமா? தற்காலிக நிவாரணத்திற்காக நாம் சாப்பிடும் ரசாயன மருந்துகள் கழிவுகளை உடலிலேயே அடக்கி விடுகின்றன. இவ்வாறு அடக்கப்படும் சிறு தொந்தரவுகள் தான், பிற்காலத்தில் பெரிய நோய்களாக மாறுகின்றன.

நம் உடலில் நோய்களை ஏற்படுத்தியது யார்? நாமே தான். உடல் செய்த நோய் நீக்கும் பணியை நாம் தவறாகப் புரிந்து கொண்டு, ரசாயனங்களின் உதவியோடு நோயை உருவாக்கிக் கொள்கிறோம்.

உணவின் வழியாகவும், மூக்கு மற்றும் தோல் சுவாசங்களின் மூலமாகவும் பெறப்படும் சக்தியை மூன்று விதங்களில் உடல் பயன்படுத்திக் கொள்கிறது.

µ  இயக்க சக்தி

µ  செரிமான சக்தி

µ  எதிர்ப்பு சக்தி (சீரமைப்பு / பராமரிப்பு)

 இவை மூன்றும் நமது உடலின் சமமான ஆற்றல் பகிர்வு.

இயக்க சக்தி:

நம் இயக்கத்திற்கு தேவையான சக்தி உள் உறுப்புக்களின் தன்னிச்சையான இயக்கத்திற்கும், நம் தேவைக்கேற்ப நாம் இயக்கும் கைகள், கால்கள், கண்கள், வாய் போன்றவற்றின் புற இயக்கத்திற்கும் இயக்க சக்தி செலவாகிறது.

கண்களால் பார்ப்பது, காதால் கேட்பது, மூக்கால் நுகர்வது, கைகளால் செய்வது, கால்களால் நடப்பது. என நம் ஒவ்வொரு செயலுக்கும் இயக்க சக்தியே அடிப்படையாக அமைகிறது.

 

செரிமான சக்தி:

நாம் உண்ணும் உணவு, சுவாசிக்கும் காற்று இவற்றை செரித்து சக்தியைப் பிரித்தெடுக்க செரிமான சக்தி அவசியமானது. இச்செரிமானம் ஒழுங்காக நடைபெறவில்லை என்றால் மொத்த உடலுக்குத் தேவையான சக்தி கிடைப்பதில் தடை ஏற்படும். சக்தியின் பிற பணிகளான இயக்க எதிர்ப்பு சக்திகளும் செரிமான சக்தியையே நம்பியுள்ளன.

 

நோய் எதிர்ப்பு சக்தி: (சீரமைப்பு/பராமரிப்பு)

இது உடலைப் பராமரிக்கும் சக்தி.

Y       இயக்க சக்தியும், செரிமான சக்தியும் உடலில் அன்றாட கழிவுகளைத் தோற்றுவிக்கின்றன. இவற்றை உடலிற்கு துன்பம் தராத வகையில் வெளியேற்றுவதற்கு நோய் எதிர்ப்பு சக்தி உதவுகிறது.

Y       தினசரி இயக்கத்தால் சோர்வடையும் வெளிஉள் உறுப்புக்களை புத்துணர்வு பெற வைத்து அவற்றை பராமரிக்கும் பணியை நோய் எதிர்ப்பு சக்தி மேற்கொள்கிறது.

Y       உடலிற்கு ஏற்படும் பாதிப்புக்களை நீக்குவதற்கும், கழிவுகள் உடலில் தேங்கிவிட்டால்அவற்றை வெளியேற்றி, தேக்கத் தால் ஏற்படும் பாதிப்புக்களை சீர் செய்வதற்கும் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி பயன்படுகிறது.

இது தான் ஆரோக்கியமான உடலின் ஆற்றல் பங்கீடாகும். இவை சமமான அளவில் நடைபெறுவதே உடல் நலம்! இந்த இயல்பான இயக்கம் நடைபெறுவதற்கு உடல் யாருடைய உதவியையும் நாடுவது இல்லை.

§  நாம் பார்க்க, பேச, நடக்க யாராவது உதவி செய்ய வேண்டுமா? இல்லை; நம் இயக்கத்திற்கு யாருடைய துணையும் தேவையில்லை.

§  பசியை, தாகத்தை உடல் அறிவிக்கிறது. நீங்கள் உணவையும், நீரையும் தருகிறீர்கள். இதற்கும் யாருடைய உதவியும் உடலிற்குத் தேவையில்லை.

§  உணவை ஜீரணித்து சிறுநீரையும், மலத்தையும் நீக்குகிறது. காற்றை தானாகவே சுவாசித்து அசுத்த காற்றை வெளியேற்றுகிறது.

 

இந்த இயல்பான நடவடிக்கைகளைப் போலத்தான் சீர்கேடு அடைந்துள்ள உள்ளுறுப்புக்களை புதுப்பிப்பதும் தன்னைத் தானே கட்டமைத்துக் கொள்ளும் ஆற்றல் உடலிற்கு எப்போதுமே உண்டு.

ஒரு மோட்டார் பைக்கை நாம் பெட்ரோல் என்ற உணவைக் கொடுத்து பயன்படுத்துகிறோம். பைக்கின் இயக்கத்தில் பெட்ரோல் எரிக்கப்பட்டு சக்தி பெறப்படுகிறது. கழிவுகளை புகையாக வெளித்தள்ளுகிறது. இதே வேலையைத் தொடர்ந்து செய்யும் போது புகைக்கரியின் அடைப்பும், வடிகட்டி (Filter) இயக்கமும் மெல்ல மெல்ல பாதிப்படைகிறது. இதை சர்வீஸ் மூலம் சரிசெய்து கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.

மோட்டார் பைக் என்பது மிகச் சாதாரணமான இயந்திரம். அதற்கே உணவை எரித்து, கழிவை வெளித்தள்ளும் இயக்கம் இருக்கிறது. ஆனால் தேங்கிய கழிவை வெளியேற்றவோ அல்லது கேடடைந்த பகுதியை சீரமைக்கவோ அந்த இயந்திரத்திற்கு ஆற்றல் கிடையாது. ஏனெனில் இயந்திரம் அடிப்படையில் உயிரற்றது.

நாம் மனித உடலை எப்போதுமே “ஒரு அற்புதமான இயந்திரம்” என்றே கருதுகிறோம்; அதன் உயிரை, ஆற்றலை உணரத் தவறுகிறோம்.

உடல் தவறான உணவை கண்டுபிடித்து வெளித்தள்ளுகிறது; துய்மையற்ற காற்றை புறக்கணிக்கிறது. இன்னும், கழிவுகளை வெளியேற்றி அணுக்களை புதுப்பிக்கிறது.

 

ஒரு உடலின் பணி இவ்வளவு தானா?

இல்லை, நாம் செய்யும் விதி மீறல்களால் ஏற்படும் கேடுகளை அகற்றி உடலிற்கு மீண்டும் புத்துணர்வு அளிக்கிறது.

 ஒரு சிறிய கத்தியால் நம் விரலைக் கீறிக்கொள்கிறோம். ரத்தம் பெருக்கெடுத்து உடலிலிருந்து அனைத்தும் வெளியேறி விடுகிறதா? இல்லை; ஒன்றிரண்டு நிமிடங்களில் ரத்த உறைவை ஏற்படுத்தி தனக்குத் தேவையான ரத்தத்தை வெளியேற விடாமல் தானே தடுத்துக் கொள்கிறது.

எப்போதுமே உடல் கழிவுகளை வெளியேற்றுமே தவிர, தேவையான ஓர் அணுவையும் வெளியேற்றாது.

ஆரோக்கியமான மனித உடலின் ஆற்றல் இயக்கம், செரிப்பு, சீரமைப்பு ... என மூன்று விதங்களில் செயல்படுவதை நாம் அறிந்தோம். இந்த ஆற்றல் பங்கீட்டில் நம் விதி மீறல்கள் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.

பசி இருக்கும் போது உண்ண வேண்டிய உணவை, பசியற்ற நிலையில் தினமும் உண்டு வருகிறார் ஒருவர். இப்படி தினமும் செரிப்பு நடவடிக்கையைப் பற்றி துளியளவும் கவலையின்றி, அவரின் உடலுக்கு ஊறு விளைவிக்கும் நடவடிக்கைகளைத் தொடர்கிறார்.

அவரது உடல் தேங்கும் கழிவுகளை நீக்க நேரமின்றி, மீண்டும் மீண்டும் வயிற்றில் விழும் உணவுகளை வெளித்தள்ளும் வேலையை மட்டுமே செய்து வருகிறது. கழிவுகள் மிக அதிக அளவில் தேங்கி, உடலின் குறைந்த பட்ச பணிகளையே செய்ய தடை ஏற்படுகிறது. (இப்போது உடல் காய்ச்சலை ஏற்படுத்துகிறது.)

நம் உடலில் எந்தப் பகுதியில் வேண்டுமானாலும் கழிவுகள் தேங்கலாம். எந்த வகையான கழிவுகளாகவும் இருக்கலாம். காற்றுக்கழிவு, மலக்கழிவு, சளிக்கழிவு, நீர்க்கழிவு, என எவ்வகைக் கழிவானாலும் சரி, அதை தேக்கமுற்ற பகுதியிலிருந்து வெளியேற்ற உடல் தீவிர நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்கிறது.

ஒரு இடத்திலிருந்து கழிவை வெளியேற்ற சராசரி வெப்ப சக்தியை விட சற்று உயர்வான வெப்பம் தேவைப்படுகிறது. எங்கோ ஒரு உறுப்பில் தேங்கிய கழிவுகளை வெளியேற்ற உடல் முழுவதும் சீரான வெப்ப நிலை உயர்வு தூண்டப்பட்டு காய்ச்சலாக வெளிப்படுகிறது.

இப்போது காய்ச்சல் என்பது நோயா? அல்லது கழிவுகளை வெளியேற்றும் நடவடிக்கையா?

கழிவுகளை வெளியேற்ற ஏற்பட்ட காய்ச்சல் நம் உடல் ஆற்றல் பகிர்வில் பெரும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

நம் உடலால் பெறப்பட்ட ஆற்றல் இயக்கம், செரிமானம், சீரமைப்பு ஆகியவற்றுக்கு சமமாகப் பிரித்துப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

 

சாதாரணமான உடல் நிலையில் உணவு, காற்றின் மூலம் உடல் பெறும் ஆற்றல் 99% என வைத்துக் கொள்ளலாம்.

அதில் இயக்கத்திற்கு 33%, செரிமானத்திற்கு 33%, சீரமைப்பிற்கு 33% என ஆற்றல் பங்கீடு நிகழ்கிறது.

 

கழிவு வெளியேற்றம் பின்வரும் முறைகளில் நிகழ்கிறது:

 

நிலை 1:

உடலில் தேங்கியுள்ள கழிவின் அளவு மற்றும் தன்மை 33% க்கு உட்பட்டதாக இருக்குமானால், அன்றாடம் உடலால் ஒதுக்கப்படும் சீரமைப்பு சக்தியே (நோயெதிர்ப்பு சக்தி) போதுமானது. தன் 33% சதவீதத்திற்கு உட்பட்ட கழிவுகளை நாம் எதையும் அறியாவண்ணம் சீரமைப்பு சக்தி உடலிலிருந்து அகற்றுகிறது. )

நமக்கு எப்போதாவது ஏற்படும் தலைவலி, வயிற்று வலி, லேசான சூடு இன்னும் ஏதோ செய்வது போன்ற உணர்வு இவைகள் இவ்வகைக் கழிவு வெளியேற்றத்தின் அறிகுறிகள். இந்த தொந்தரவுகள் தானே தோன்றி தானே மறைகின்றன. நம் அனைவருக்கும் இவ்வுணர்வுகளின் அனுபவமிருக்கும். இது நோய் எதிர்ப்பு சக்தியின் வரம்புக்குட்பட்ட பராமரிப்பு வேலை என்பதால், இந்நிலையில் காய்ச்சல் தோன்றாது அல்லது வெளிப்படாது.

 

நிலை 2:

கழிவுகளின் அளவு மற்றும் தன்மை 50% ஆக இருக்குமானால், நோய் எதிர்ப்பு சக்தி காய்ச்சலை வெளிப்படுத்துகிறது. இப்போது காய்ச்சல் என்பது உடலின் ஆற்றல் பகிர்வுக்கு உடலாலேயே ஏற்படுத்தப்பட்ட அவசரத் தடையாகும்.

நோய் எதிர்ப்பு சக்தி தன்னுடைய பங்கீடான 33% சதவீதத்தை செலவழித்த நிலையில், அடுத்த இயக்கமான செரிமானத்தை துணைக்கு அழைக்கிறது. செரிமான சக்தியின் ஆற்றல் பங்கீடான 33% சதமும் நோய் எதிர்ப்பு சக்தியாக மாற்றம் பெறுகிறது.

உடலின் உள்ளே நிகழும் இந்த ஆற்றல் மாறுபாடு நமக்கும் உடலால் அறிவிக்கப்படுகிறது.

செரிமான இயக்கம் நோயெதிர்ப்பு இயக்கமாக உருமாறியுள்ள நிலையில் பசி முற்றிலுமாக குறைந்து போகும். செரிமானத்தின் முக்கியப் பகுதியான பசியும், தாகமும் குறைவதன் மூலம் ஜீரண மண்டலத்தில் செலவாக வேண்டிய சக்தியை எதிர்ப்பு சக்தியாக மாற்றியமைக்க உடலால் முடிகிறது.

காய்ச்சல் அதிகமுள்ள நபருக்கு பசியும், தாகமும் தானாகவே காணாமல் போகிறது. ஏனெனில் உடலின் அதிமுக்கிய இயக்கமான வெளித்தள்ளும் இயக்கம் (Dissimilation) நடைபெறும்போது, உட்கிரகிக்கும் இயக்கம் (Aissimilation) நடைபெறாது. இது உடலின் இயல்பு.

மேற்கண்ட வெளிப்பாடுகளின் மூலம் உடல் நமக்கு ஆற்றல் பகிர்வு மாற்றத்தை உணர்த்துவது உண்மை தானே?

 

நிலை 3:

நோய் எதிர்ப்பு சக்தியின் சுய பங்கிடான 33% மும், செரிமான சக்தியின் 33% மும் இணைந்து கழிவுகளை வெளியேற்ற முயல்கிறது. இந்நிலையில் பசி தாகமற்ற உணர்வு வெளிப்படுவதை அறிந்தோம். இவ்விரண்டு சக்திகளை விட கழிவுகளின் அளவு மற்றும் தன்மை அதிகமானதாக இருந்தால் உடல் என்ன செய்யும்?

கடைசியாய் உடலில் எஞ்சியுள்ள இயக்க சக்தியின் ஒரு பகுதியை நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக மாற்றுகிறது.

ஏன் ஒரு பகுதியை மட்டும் மாற்றுகிறது?

ஏனென்றால், உடலின் அனிச்சை இயக்கங்களான சுவாசம், இதயத்துடிப்பு, உள்ளுறுப்பு இயக்கங்கள் உயிரைப் பாதுகாப்பதற்கு அவசியமல்லவா?

எனவே, இந்த அத்தியாவசிய இயக்கங்களுக்கான சக்தியை மட்டும் விட்டு, விட்டு எஞ்சிய ஆற்றலை நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக மாற்றுகிறது.

இயக்க சக்தியின் இம்மாறுதலால் உடலின் புற இயக்கங்கள் நின்று போகின்றன.

நம்மால் நடக்கவும், பேசவும், இயங்கவும் முடியாது. காய்ச்சலின் உச்சகட்டத்தில் இந்நிலையை நாம் உணர முடியும். கழிவு வெளியேற்றப் போராட்டம் இன்னும் தொடருமானால் நோயாளி மயக்க நிலையில் ஆகிவிடுவார். அல்லது கோமா எனப்படும் ஆழ்மயக்க நிலைக்குச் செல்வார்.

கழிவு வெளியேற்றம் படிப்படியாக நிகழும் போது இயக்க சக்தியும். பின்பு செரிமான சக்தியும் தன் இயல்பு நிலைக்கு திரும்பிவிடும். கண் விழிக்கும் நோயாளிக்கு மெதுவாக புற இயக்கங்கள் நடைபெற உடலின் அனுமதி கிடைக்கும்.

முழுமையான இயக்கம் மீண்ட பின்பு, முதலில் தாகமும் தொடர்ந்து பசியும் தோன்றி உடலின் முழுமையான வெற்றியை நமக்கு அறிவிக்கிறது.

படிப்படியாக உடலின் உட்புறம் நிகழும் செயல்களை நாம் உணரும் வண்ணம் அறிவிப்பதே உடலின் தலையாய வேலையாகும்.

நாம் ஏற்கனவே அறிந்த காய்ச்சலின் இரண்டாவது நிலைக்குத் திரும்புவோம்.

இப்போது செரிமான சக்தி உடலின் தேவை கருதி நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக உருமாறுகிறது. இந்நிலையில் பசி, தாகம் போன்ற உணர்வுகள் இல்லை என்பதை உடல் நமக்கு அறிவிக்கிறது.

இப்போது நாம் என்ன செய்கிறோம்? தாகமற்ற நிலையில் தண்ணிர் அருந்துகிறோம்; பசியற்ற நிலையில் சாப்பிடவும் செய்கிறோம்!

காய்ச்சலின் போது தண்ணிர் குடித்தால் சீக்கிரம் வியர்த்து காய்ச்சல் நீங்கும் என்று நினைக்கிறோம். அதே போல, வெறும் வயிறாய்க் கிடந்தால், உடலின் சக்தி (சத்து) குறையும் என்றும் கருதி நன்றாக சாப்பிடுகிறோம்.

உடலின் உள்ளே கழிவுகளோடு போராடும் நோயெதிர்ப்பு சக்தி, அவசர அவசரமாக அந்த வேலையை தற்காலிகமாக நிறுத்தி விட்டு வயிற்றில் விழுந்த உணவை செரிக்காத நிலையில் வெளியேற்ற முயல்கிறது. இப்போது, காய்ச்சல் குறைந்தது போன்று தற்காலிகமாகத் தோன்றும். உணவை மலக்குடலிலும், நீரை தோலிற்கும் சிறுநீரகத்திற்கும் தள்ளிவிட்டு விட்டு மீண்டும் நோயெதிர்ப்பு சக்தி உருவாகும்.

இப்போது காய்ச்சல் மீண்டும் தோன்றும் செரிமான சக்தி நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக மாறும் போது நம்முடைய வாயில் கசப்புச்சுவையை ஏற்படுத்திவிட்டுப் போகும்.

இந்தக் கசப்பின் அர்த்தம் என்ன?

“சுவை தெரியாமல் இருந்தாலாவது இவன் சாப்பிடாமல் இருப்பானா பார்ப்போம்” என்பது தான்!

இப்போது நாம் மீண்டும் என்ன செய்கிறோம்?

புளித்து, நொதித்துப் போன பன் ரொட்டியையும், எப்போதும் செரிக்கவே முடியாத பாலையையும் வாயின் வழியே கசந்தாலும் கூட உள்ளே தள்ளுகிறோம். மீண்டும் நோயெதிர்ப்பு செரிமானமாக மாறி, வாந்தியாக வெளித்தள்ளுகிறது.

“நான் வேறு வேலையாக இருக்கிறேன்; வெளியே போ...” என்று உடல் கூறுகிறது. ‘வெறும் வயிறு பலம் குறைக்கும்’ என்று நம் அறிவு சகல உத்திகளையும் பயன்படுத்தி, வாந்தியுணர்வை அடக்கி உணவை உள்ளே தள்ள முயல்கிறது.

உள்ளே போன உணவு என்னவாகும்? நாம் முன் பக்கங்களில் பார்த்தபடி வாந்தி பேதியாக மாற்றப்பட்டு மலக்குடல் வழியே வெளியேற்றப்படும்.

இவ்வளவு தானா நம் அறிவின் முயற்சி? இல்லை; காய்ச்சலோடு, வாந்தி பேதி இருப்பதால் நேரடியாக ரத்த நாளம் (Veins) மூலம் குளுக்கோஸ் ஏற்றப்படுகிறது. அல்லது கெளரவமான ரசாயன மருந்துகள் கொடுக்கப்பட்டு வெளியேற வேண்டிய பேதியையும் வாந்தியையும் பத்திரமாக உள்ளேயே வைத்துக் கொள்ள ஏற்பாடு செய்யப்படுகிறது.

சாதாரண கழிவுகளின் தேக்கத்தையே வெளியேற்றப் போராடிக் கொண்டிருந்த நோயெதிர்ப்பு சக்தி புதிய ரசாயனங்களின் வருகையால் நிலைகுலைந்து போகிறது. கழிவுகளின் தேக்கத்தையும் அதனால் பின்னால் ஏற்படப் போகும் நோய்களையும் அப்படியே விட்டு விட்டு செய்வதறியாமல் திகைக்கிறது. இப்போது காய்ச்சல் தானாகவே காணாமல் போகும் உடல், தன்னுள்ளே வந்த ரசாயனக் கழிவுகளை வெளியேற்ற முயலாது. ஏனெனில், ரசாயனக் கலப்புள்ள ரத்தம் சிறுநீரகத்தால் (Kidney) சுத்திகரிக்கப்பட்டால் சிறுநீரகங்கள் செயலிழக்கும்!

எனவே, ரசாயனக் கழிவுகளை கல்லீரலின் துணையோடு உள்ளேயே அடைத்து வைக்கும். நாட்பட்ட கல்லீரல் நோய்கள் ஏற்படவும், மஞ்சள் காமாலை போன்ற நோய்கள் ஏற்படவும் இந்த கல்லீரலின் ரசாயனங்கள் மூலதனமாகப் பயன்படும்.

கழிவு வெளியேற்றம் இரண்டாம் நிலையில் அனுமதிக்கப் படாததே நம் பிற்கால நோய்களுக்கு காரணமாக இருக்கிறது.

செரிமான சக்தி நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக மாறிய நிலையில், நம் குறுக்கீட்டால் எத்தகைய குளறுபடிகளையும் தீங்குகளையும் ஏற்படுத்துகிறோம் என்பதை அறிந்தோம்.

 

நோயெதிர்ப்பின் உச்சகட்டமான மூன்றாம் நிலையில் நாம் என்ன செய்கிறோம்?

இப்போது, செரிமான சக்தியும், இயக்க சக்தியில் ஒரு பகுதியும் நோயெதிர்ப்பு சக்தியாக மாற்றம் பெறுகிறது. இப்போது என்ன நடக்கும்?

நம் அன்றாட இயக்கங்கள் பாதிப்படைந்து நடக்கவும், நிற்கவும், பார்க்கவும், பேசவும் இயலாமல் படுக்கையில் கிடக்கிறோம்.

உடலின் ஒட்டு மொத்த சக்தியும் நோயெதிர்ப்பில் மும்முரமாக இருக்கும் போது இந்நிலை ஏற்படத்தானே செய்யும்?

ஏற்கனவே செரிமான சக்தி இல்லாத போது சாப்பிடத் தயாரான நாம் இப்போதும் சும்மா இருப்பதில்லை!

உடல் முழுவதும் சக்தியிழந்த நிலையில், அங்கங்கே வலியும், அசதியும் தோன்றுகிறது. ஒய்வெடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வலுப்பெறுகிறது.

என்றாலும், நாம் வேலை செய்யவே முனைகிறோம். நடக்க முடியாதபோது நடக்க முயற்சிக்கிறோம்; பார்க்கவே சோர்வு ஏற்படும் போது படிக்கவும், டி.வி. பார்க்கவும் விரும்புகிறோம். இன்னும் பேச முடியாத நிலையிலும் அதிகமாகப் பேசுகிறோம். இவ்வாறு வலிந்து நாம் செய்யும் இயக்கங்கள் பெரிய அளவில் சக்தியை வீணடிக்கிறது. நம் ஒவ்வொரு செயலும் நோயெதிர்ப்பு சக்தியை பாதிக்கிறது.

நோயெதிர்ப்பு இயக்கம் நின்று போய் இயக்க சக்தி மீண்டும் தலை தூக்குகிறது. இப்போது நாம் இன்னும் அதிகமாக இயங்க ஆரம்பிக்கிறோம். இயக்க சக்தியை பயன்படுத்தும் பொருட்டு நம்மை படுத்த படுக்கையாக மயங்கிய நிலைக்குத் தள்ளிவிட்டு, நோயெதிர்ப்பு சக்தி உருவாகிறது.

ஏனெனில் எந்த வேலையை எப்போது செய்ய வேண்டும் என்பதை உடல் நன்கு அறிந்திருக்கிறது. செரிமானத்தையும் இயக்கத்தையும் விட இப்போது நோயெதிர்ப்பே முதன்மையானது என்று உடல் முடிவு செய்கிறது. ஆகவே, நம்மை மயங்கச் செய்கிறது. உடலின் இயக்கத்திற்கு நாம் சும்மா இருந்து ஒத்துழைப்போமானால் சுகம் பெற முடியும். ஆனாலும் நாம் சும்மா இருப்பதில்லை.

மயக்கமுற்ற நிலையில் தண்ணிரும், சோடாவும் தெளித்து உடலை எழுப்ப முயற்சிக்கிறோம். பின்பு, ரத்த நாளம் வழியே குளுக்கோசையும், ரசாயன மருந்துகளையும் ஏற்றுகிறோம்.

சாதாரண மயக்க நிலை கழிவின் தீவிரத்தைப் பொறுத்து நோயெதிர்ப்பை கைவிட்டு உணர்வுகளாக திரும்பும். அல்லது சாதாரண மயக்கம் ஆழ்நிலை மயக்கமாக (கோமா) மாறி நோயெதிர்ப்பை சத்தமின்றி நிகழ்த்தும்.

இப்போது தான் நம் டாக்டர் கூறுவார்

“நோயாளி எப்போது கண்விழிப்பார் என்பதை உறுதியாக கூற முடியாது, அவர் எப்போது வேண்டுமானாலும் விழிக்கலாம்!”.

நாமும் இதை நம்பி மணிக்கணக்கில் நாட்கணக்கில் ஏன் மாதக் கணக்கில் கூட காத்திருக்கிறோம். உடல், தன் கழிவு வெளியேற்றத்தை மெல்ல மெல்ல முடித்துக் கொண்டு பின்பு தான் நினைவு திரும்புகிறது.

இந்த ஆழ்மயக்க நிலையை தற்காலத்தில் மூளைச்சாவு (Brain death) என்றும் கூறுகிறார்கள். கோமாவிலிருந்து பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்பு கண்விழித்தவர்களை நாம் கேள்விப் பட்டிருக்கிறோம். ஆனால், தற்கால மருத்துவர்கள் மூளைச்சாவு என்று கூறி அவர் உயிருடன் உள்ள போதே அவருடைய உள்ளுறுப்புக்களை அறுத்தெடுத்து தானமாகக் கொண்டு செல்கிறார்கள்.

இப்போது தன் உறுப்புக்கள் வெட்டப்பட்டதன் விளைவாய் உடல் உயிரை விடுகிறது.

சாதாரணக் காய்ச்சலை வாந்தி, பேதி, உடல்வலி, அசதி, இயங்க முடியாமை, மயக்கம், ஆழ் மயக்கம் என்று நாமே வளர்த்துக் கொள்கிறோம்.

உடலில் தேங்கும் கழிவுகளை உடல் வெளியேற்றி விடவே விரும்புகிறது. நாம் கழிவுகளை அதன் போக்கில் வெளியேற அனுமதிப்பதில்லை. கழிவுகளின் தேக்கமே கஷ்டங்களுக்கு காரணம். கழிவுகளின் வெளியேற்றத்தைத் தான் நாம் நமது அறியாமை காரணமாக நோய் என்று கற்பனை செய்து கொண்டுள்ளோம்.

நோய்களைப் பற்றி நாம் முழுமையாக அறிவதே அதிலிருந்து விடுபட வழிவகுக்கும். அப்படி, நாம் நோய்களை அறிய உங்கள் உடல் கூறுவதைக் கேளுங்கள்! ஏனெனில் உடல் தவறு செய்வதில்லை; அது எப்போதும் கடமை தவறுவதில்லை!

இந்தப் பதிவை இ-புத்தக வடிவில் பதிவிறக்கம் செய்து படிக்க விரும்பினால் இந்த 👇 முகவரிக்குச் செல்லுங்கள்.

https://t.me/OurBodyItselfaDoctoreBooks/1525

 

உதவிய நூல்கள்

 

திரு உமர் பாருக் அவர்கள் எழுதிய

"உடலின் மொழி" நூலை இ-புத்தக வடிவில் பதிவிறக்கம் செய்து படிக்க விரும்பினால் இந்த 👇 முகவரிக்குச் செல்லுங்கள்.

https://t.me/OurBodyItselfaDoctoreBooks/14

"உடலோடு பேசுவோம்" நூலை இ-புத்தக வடிவில் பதிவிறக்கம் செய்து படிக்க விரும்பினால் இந்த 👇 முகவரிக்குச் செல்லுங்கள்.

https://t.me/OurBodyItselfaDoctoreBooks/1261

"உங்களுக்குள் ஒரு மருத்துவர்" நூலை இ-புத்தக வடிவில் பதிவிறக்கம் செய்து படிக்க விரும்பினால் இந்த 👇 முகவரிக்குச் செல்லுங்கள்.

https://t.me/OurBodyItselfaDoctoreBooks/540

 

நம் வாழ்வியல் முறையால் ஏற்படும் உடல் உபாதைகளுக்கு எந்த மருந்துக்களாலும் மருத்துவமுறைகளாலும் நிரந்தரமான தீர்வை தர இயலாது. நாம் நமது தினசரி வாழ்வியல்முறையில் ஆரோக்கியத்தை தொலைத்துவிட்டு மருத்துவமனையில் தேடினால் எப்படி கிடைக்கும். நம் உடலின் இயக்கத்தை புரிந்துக்கொண்டு அதற்குப் போதிய ஒத்துழைப்பு கொடுத்தால் மட்டுமே ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை சாத்தியப்படும். இதை மக்களுக்கு புரியவைத்து மருந்துக்களின்றி ஆரோக்கியமான சமூகத்தை உருவாக்குவதே எனது நோக்கம்.

நீங்கள் எதை தேடுகிறீர்களோ அதுவே கிடைக்கும். எனவே மருத்துவத்தை தேடுவதை விட்டுவிட்டு ஆரோக்கியத்தை தேடுங்கள். நம் உடலில் ஏற்படும் உபத்திரவத்திற்கான அடிப்படை காரணத்தை ஆராந்து அதனை சரிசெய்தால் மட்டுமே நிரந்திர தீர்வு கிடைக்கும்.

நம் உடலின் இயக்கம் பற்றிய அடிப்படை புரிதல் நமக்கு ஏற்பட்டுவிட்டால் நமக்கு எந்த மருத்துவரது உதவியும் தேவைப்படாது. அத்தகைய புரிதலை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்பதே “நாமே மருத்துவர் நமக்கு ஏன் மருத்துவர்?” Telegram குழுவின் நோக்கம். உங்களுக்கு ஆரோக்கியம் தொடர்பான தேடல் இருந்தால் இந்தக் குழுவில் இணைந்து கொள்ளுங்கள்..

https://telegram.me/OurBodyItselfaDoctor

குறிப்பு:

ஆங்கில மருந்துக்கள், டீ, காப்பி, கஞ்சா, புகை, மது, புகையிலை, பாக்கு, மூக்குப்பொடி போன்ற போதை பழக்கத்தை விடுவதற்கு தயாராக உள்ளவர்கள் மட்டும் இந்த Telegram குழுவில் இணைந்துக் கொள்ளுங்கள்.

பொறுமையாக இருப்பவர்கள், நேர்மையாக வாழ்பவர்கள், அடுத்தவர் பொருளுக்கு ஆசைபடாதவர்கள் மற்றும் மருந்துக்களின்றி ஆரோக்கியமாக வாழ விரும்புபவர்கள் இந்த Telegram குழுவிற்கு வரவேற்க்கப்படுகிறார்கள்.

24 மணி நேரமும் உங்கள் சந்தேகங்களை இந்த Telegram குழுவில் கேட்கலாம். குழுவில் உங்கள் சந்தேகங்களை கேட்க  தயக்கமாக இருக்கும்பட்சத்தில் தனிப்பட்ட முறையில் என்னிடம் கேட்கலாம். எனது தொடர்பு எண் அந்தக் குழுவில் கிடைக்கும்.

சுயநலமாக சிந்திப்போர் மற்றும் மருந்துக்களால் மட்டுமே வியாதிகளை குணப்படுத்த முடியும் என எண்ணுபவர்கள் என்னை தொடர்புகொண்டு உங்கள் நேரத்தை வீணடிக்க வேண்டாம் என்று பணிவன்புடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

இதுவரை நான் எழுதிய / வெளியிட்ட அனைத்து இ-புத்தகங்களை பதிவிறக்கம் செய்துகொள்ள இந்த Google Drive லிங்கிற்கு செல்லவும் https://goo.gl/GBKHAb

இப்படிக்கு,

விழிப்புணர்வு வினீத்

கற்போம் கற்பிப்போம்!

நல்லதே நினைப்போம் நல்லதே நடக்கட்டும்!